فقه جامع بانوان

۴- کیفیت اقامۀ حد زنا

۱- حد زن، یا مردی که هیچ‌گاه ازدواج حلال نکرده‌اند:

در این زمینه فقها معقتند که زن باکرۀ آزاده هرگاه زنا کند به او صد تازیانه زده خواهد شد؛ به دلیل فرمودۀ خداوند که می‌فرماید:

﴿ٱلزَّانِيَةُ وَٱلزَّانِي فَٱجۡلِدُواْ كُلَّ وَٰحِدٖ مِّنۡهُمَا مِاْئَةَ جَلۡدَةٖۖ وَلَا تَأۡخُذۡكُم بِهِمَا رَأۡفَةٞ فِي دِينِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ تُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۖ وَلۡيَشۡهَدۡ عَذَابَهُمَا طَآئِفَةٞ مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٢﴾[النور: ۲].

«کمی قبل ترجمۀ آیه گذشت».

در آیۀ مذکرو جملۀ: ﴿وَلَا تَأۡخُذۡكُم بِهِمَا رَأۡفَةٞ﴾نشان دهندۀ این مطلب است که نباید حدود خدا تعطیل گردد، و بنابر قولی مرجوح، نهی از تخفیف در زدن تازیانه است به گونه‌ای که دردی چندان به مضروب نرسد.

در تفسیر کلمۀ ﴿طَآئِفَةٞ﴾گفته شده: سه نفر و بیشتر باشند، و در قولی دیگر چهار نفر به تعداد شهود زنا باشند. و بنابر رأی ابوحنیفه، عبارت از امام و شهود است در صورتی که حد به وسیلۀ شهود به ثبوت رسیده باشد.

ابوهریرهسزیدبن‌خالد، و شبلیسگویند: نزد رسول‌خداصبودیم، مردی به نزد آن حضرتصآمد و عرض کرد: تو را به خدا سوگند می‌دهم که میان ما، با کتاب خدا قضاوت کنید. مدعی او که از او به فقه داناتر بود گفت: با کتاب خدا میان ما قضاوت کن و به من اجازۀ صحبت بده، فرمود: «بگو» گفت: این پسرم کارگر مزدبگیر آن مرد بوده و با زن او زنا کرده است، من در مقابل آن یکصد گوسفند و یک خادم به او داده‌ام و در این مورد از چندین مرد اهل علم سؤال کردم، به من گفتند: حد پسرت یکصد تازیانه و یک سال تبعید است، و حد آن زن سنگسار شدن است. رسول‌خداصفرمود: «سوگند به خدایی که جان من در دست اوست مطابق کتاب خدا میان شما قضاوت خواهم کرد، یکصد گوسفند و یک خادم برای خودت مسترد شده و حد پسرت یکصد تازیانه و تبعید به مدت یک سال است. و تو ای أنیس، فردا به نزد همسر این مرد برو، اگر اعتراف کرد او را رجم کن». (روایت از ابن‌ماجه).

عباده بن‌صامتسگوید: هرگاه وحی بر رسول‌خداصنازل می‌شود به شدت متغیر شده و چهرۀ مبارکش از سفیدی به سیاهی تغییر می‌یافت، در یکی از روزها چنین حالتی برایش پیش آمد چون وحی تمام شد و به حالت طبیعی بازگشت، فرمود: «از جانب من این مسئله را فراگیرید: خداوند برای زنا راهی قرار داده است. بیوه در مقابل بیوه، و بکر در مقابل بکر، حد بیوه یکصد تازیانه و سنگسار است. و حد بکر یکصد تازیانه و یک سال تبعید است». (مسلم).

در کتاب «الروضة» آمده است: دربارۀ تبعید زنان اختلاف نظر وجود دارد:

امام اوزاعی گفته است تبعید بر زن نیست و ظاهر ادله عدم تفاوت را می‌رسانند.

تبعید از جمله حدودی است که قرآن به آن امر کرده است، و رأی شافعی بر آن است، و به گفتۀ ابوحنیفه تبعید نمی‌گردد.