۹- وصیت از جانب کودک عاقل
ابوبکرسگوید: بدون هیچ اختلافی، وصیت کودک ده ساله صحیح است و وصیت کودک کمتر از هفت سال صحیح نیست. و در مابین هفت، تا ده ساله دو روایت آمده است:
ابن‌اسحاق گفته است: هرگاه به سن دوازده سالگی رسد، وصیت او صحیح است، و ابن‌منذر این گفته را از امام احمد نقل کرده است.
و شعبه روایت کرده: کودکی از قبیلۀ غسان که ده سال داشت برای دایی‌هایش وصیت کرد، این قضیه به محضر عمرسرسانده شد و او آن را اجازه داد، و مخالفی برای این قول شناخته نشده است.
امام مالک در کتاب «الموطأ» آورده عمروبن سلیم خبر داده که به عمربن‌خطابسگفته شد: در اینجا جوانی هست از قبیلۀ غسان که به سن بلوغ نرسیده و ورثۀ او در شام و دارای اموال و ثروت است، و بجز یک دختر عمو کسی دیگر نزد او نیست، عمرسگفت: برای دختر عمویش وصیت کند، و آن جوان وصیت کرد و ملکی را به نام «بئرحسم» به او اختصاص داد، عمرو گوید: من آن ملک را به سی هزار فروختم. و اسم دختر عمویش ام‌عمروبن سلیم بود. ابوبکر گفته: آن غلام ده یا دوازده سال سن داشت، و بدین دلیل جایز است که نفع آن همانند نماز عاید کودک گردد، زیرا وصیت صدقه ایست که از آن بی‌نیاز بوده و ثواب آن برای صاحب وصیت حاصل شده و هیچ‌گونه زیانی به وی ملحق نخواهد شد، برخلاف هبه و آزاد کردن برده، که این دو از مال او خارج شده در حالی که خود بدان محتاج است، و اگر معیوب باشند به او مسترد خواهند شد.