۱- تعریف آن:
رهن در لغت به معنی ثبوت و دوام است، برای مثال می‌گویند: «ماء راهن»به معنای آب راکد است یا می‌گویند: «نعمة راهنة»:یعنی نعمت بادوام.
﴿كُلُّ نَفۡسِۢ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ ٣٨﴾[المدثر: ۳۸].
«هر نفسی به سبب آنچه در پیش خود فرستاده است محبوس است».
و در حدیث آمده که رسول‌خداصفرموده: «نفس مؤمن به خاطر دینی که بر او است تا وقتی که آن را می‌پردازد محبوس است». (روایت از ترمذی، ابن ماجه و بیهقی و حاکم).
و در اصطلاح شرع عبارت از قرار دادن مالی به عنوان وثیقه در اختیار کسی است که صاحب قرض است که عندالمطالبه و هنگام عدم پرداخت قرض از طرف شخص مقروض، مال مرهون فروخته شده و مطالبۀ صاحب قرض تأمین می‌شود.