۱- تعریف آن
تیمم در لغت به معنی قصد است.
در شرع به معنی قصد کردن خاک برای مسح صورت و دو دست به نیت نماز و امثال آن. تیمم با کتاب و سنت ثابت شده است: خداوند در قرآن می‌فرماید:
﴿فَلَمۡ تَجِدُواْ مَآءٗ فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدٗا طَيِّبٗا فَٱمۡسَحُواْ بِوُجُوهِكُمۡ وَأَيۡدِيكُمۡ﴾[النساء:۴۳].
«اگر آب نیافتید قصد خاک خشک پاک بنمایید و صورت‌ها و دست‌های خود را با آن مسح کنید».
اما در حدیث، از ابی‌امامه سروایت کرده‌اند که رسول‌خداصفرمود: «تمام زمین برای من و امت من سجده‌گاه و پاک کننده قرار داده شده است، پس هر کجا وقت نماز یکی از شما فرا رسید پاک کننده‌اش را در نزد خود دارد». (روایت احمد).
امت اسلامی بر درست بودن بر جواز تیمم به جای وضو و غسل در حالت‌های ویژه‌ای اجماع دارند.