۲- مادر کودک نسبت به حضانت کودک، در اولویت قرار دارد مادام ازدواج نکرده باشد:
مادر به خاطر تجاربی که دارد و صبر و بردباریی که از خود نشان می‌دهد برای تربیت کودک سزاوارتر است. دلیل این شایستگی حدیث عبدالله‌بن‌عمر باست که گوید: «زنی به نزد رسول‌خداص آمد و عرض کرد: یا رسول‌الله، شکم من برای این پسرم مدتها ظرف بوده و حال هم آغوشم او را حمایت کرده و پستانهایم خوردن و آشامیدن او را بر عهده دارند. حال پدرش خیال کرده او را از من به زور بگیرد. رسول‌خداص فرمود: تو سزاوارتری مادام ازدواج نکرده باشید». (روایت از احمد، ابوداود، بیهقی و حاکم).
و به اجماع علما، مادر اولیت دارد نه پدر.
ابن‌منذر گفته: اجماع بر این است که حق مادر با ازدواج باطل می‌گردد. و از عثمانسروایت شده که باطل نمی‌گردد. حسن بصری و ابن‌حزم بر این رأیند، به دلیل ماندن پسر ام‌سلمه نزد مادرش بعد از اینکه با رسول‌خداصازدواج کرده بود.
در کتاب «الروضة» گوید: در جواب این رأی باید گفت که مجرد ماندن، نزد مادر بدون اینکه منازعی داشته باشد نمی‌تواند حجت باشد، زیرا احتمال دارد اقاربی نداشته باشد تا از وی حمایت کند.