۳- ظروف اهل کتاب و لباس‌های آن‌ها
در این مبحث دو مسئله وجود دارد: یکم: ظروف آنانی که مردار را حلال نمی‌دانند، مانند یهودیان، پاک است. چون پیامبرخدا صبه مهمانی یک یهودی رفت که با نان و گوشت بره از آن حضرت پذیرایی کرد. (روایت امام احمد).
و عمر ساز کوزۀ یک زن نصرانی وضو گرفت.
دوم: ظروف مشرکانی که مردار را حلال می‌دانند و آن را می‌خورند مانند بت‌پرستان و آتش‌پرستان و بعضی از نصاری، این گروه اگر ظروفی را به کار نگرفته باشند آن ظروف پاک است و آنچه را که بکار برده‌اند نجس است. به دلیل حدیثی که ابوثعلبۀ خشنی روایت کرده که گوید: گفتم: یارسول‌الله ما در سرزمین اهل کتاب هستیم آیا در ظروف آنان غذا بخوریم؟ فرمود: «در آن غذا نخورید مگر اینکه ظروفی دیگر نیافتید در این صورت آن را بشویید و در آن غذا بخورید».
ابوالخطاب ذکر کرده که: ظروف کفار مانند ظروف مسلمانان پاک است و در کراهیت استفاده آن، دو روایت وجود دارد: یکی استفاده آن را کراهت دانسته به دلیل حدیث فوق، و دومی استفاده آن را مکروه ندانسته چون شخص پیامبر صدر آن غذا خورده است. اما دربارۀ لباس کفار باید گفته شود: لباسی را که نپوشیده یا بر روی لباس پوشیده مانند عمامه و کلاه و امثال آن پاک دانسته‌اند، زیرا رسول‌خدا صو اصحابش سلباس‌هایی را که بافت کفار بوده پوشیده‌اند. ولی درباره لباس‌هایی که با آن ستر عورت کرده‌اند امام احمد /گفته: دوست دارم، نمازی که در این گونه لباس‌ها خوانده شده اعاده گردد و احتمال دارد اعادۀ نماز واجب باشد. چون کفار با نجاست عبادت می‌کنند، و احتمال عدم وجوب هم دارد که این رأی ابوالخطاب است، زیرا اصل بر طهارت است و این اصل با شک منتفی نمی‌شود.