۲- نهی از تبرج در قرآن مجید:
خداوند در دو جا در قرآن کریم از تبرج نهی کرده است:
۱- در سورۀ نور می‌فرماید:
﴿وَٱلۡقَوَٰعِدُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ ٱلَّٰتِي لَا يَرۡجُونَ نِكَاحٗا فَلَيۡسَ عَلَيۡهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعۡنَ ثِيَابَهُنَّ غَيۡرَ مُتَبَرِّجَٰتِۢ بِزِينَةٖۖ وَأَن يَسۡتَعۡفِفۡنَ خَيۡرٞ لَّهُنَّۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ ٦٠﴾[النور:۶۰].
«زنان از کار افتاده‌ای که (به سن و سال نازایی رسیده‌اند و بر اثر سالخوردگی جاذبه جنسی را کاملاً از دست داده‌اند) و میل به ازدواج با مردان ندارند (و مردان نیز رغبت به ازدواج با آنان را ندارند)، اگر لباس‌های خود را از تن به درآورند (و با جامه‌های معمولی) با دیگران معاشرت کنند گناهی بر آنان نیست در صورتی که هدف آنان خودآرایی و نمایش وسایل آرایش (در برابر مردم نبوده و به بهانۀ برداشتن حجاب، زینت را نشان ندهند). با این حال (چون پیران سرمشق جوانان هستند)، اگر عفت را رعایت کنند و خویشتن را بپوشانند برای ایشان بهتر است. و خداوند شنوا و دانا است».
۲- و در سورۀ احزاب می‌فرماید:
﴿وَلَا تَبَرَّجۡنَ تَبَرُّجَ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِ ٱلۡأُولَىٰ﴾[الأحزاب: ۳۳].
«و همچون پیشینیان در میان مردم ظاهر نشوید و خودنمایی نکنید (و اندام و وسایل زینت خود را در معرض تماشای دیگران قرار ندهید)».