۱- تعریف آن:
تبرج عبارت از اظهار زیبایی در جسم و صورت و اندام و لباس است.
به گفتۀ قتاده، زنان با حالت ناز و عشوه و خرامیدن می‌رفتند ولی خداوند از آن نهی کرد. مقاتل گوید: انداختن روسری بر سر ولی گره نزدن آن و آشکار نمودن گردنبند و گوشواره در گوش و گردن، تبرج است.
بنا به گفتۀ ابن کثیر، رفتن بدون عذر زنان در جلو مردان بیگانه، تبرج جاهلی است. و به گفتۀ بخاری تبرج این است که زن محاسن خود را در معرض دید بیگانگان قرار دهد.