۱- حکم آن:
دزدی یکی از گناهان کبیره است که خداوند آن را حرام کرده و می‌فرماید:
﴿وَٱلسَّارِقُ وَٱلسَّارِقَةُ فَٱقۡطَعُوٓاْ أَيۡدِيَهُمَا جَزَآءَۢ بِمَا كَسَبَا نَكَٰلٗا مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ ٣٨﴾[المائدة: ۳۸].
«دست مرد و زن دزد را به کیفر عملی که انجام داده‌اند به عنوان یک مجازات الهی قطع کنید، و خداوند بر کار خود چیزه و در قانونگذار خویش حکیم است (و برای هر جنایتی عقوبتی مناسب با آن وضع می‌کند تا مانع پخش آن گردد)».
و رسول‌خداصدر احادیثی انسان دزد را نفرین کرده است:
۱- ابن‌عباسبگوید که: رسول‌خداصفرمود: «زناکار وقتی زنا می‌کند که ایمان ندارد، و دزد وقتی دزدی می‌کند که ایمان ندارد». (متفق‌علیه).
عکرمه گوید: در تفسیر این حدیث از ابن‌عباس پرسیدم: چگونه ایمان از وی گرفته می‌شود؟ گفت: چنین است اگر توبه کرد ایمانش باز می‌گردد.
۲- ابوهریرهسگوید که: رسول‌خداصفرمود: «لعنت خدا بر دزد باد، تخم‌مرغی سرقت کند دستش قطع می‌شود، و طنابی سرقت می‌کند دست قطع می‌شود». (متفق‌علیه).