۱۸- مسح بر خفین یا جوراب
مسح بر خفین یا جوراب‌های پاره، نزد بعضی که ما هم آن را برگزیده‌ایم، جایز است. دلیل ما بر آن این است که اصل بر إباحه است. بنابراین هر کس مانع آن باشد و سالم بودن جوراب را شرط صحت بداند یا حد و حدودی برای آن قائل شود مردود است، زیرا رسول‌خداصفرمود: «هر شرطی که در کتاب خدا نباشد باطل است». (حدیث متفق‌علیه).
صحت این قول از ثوری به ثبوت رسیده که گفته: «آنچه از خفین که پاهای تو به آن بسته شده است را مسح کن. آیا جز این بوده که خف‌های مهاجرین و انصار کهنه و پاره پاره و پینه شده بوده است؟» (روایت از عبدالرزاق و بیهقی).
ابن‌حزم گوید: اگر در خفین یا آنچه به پا پوشیده پارگی کوچک یا بزرگی در عرض یا طول آن پیدا شده و نقطه‌ای از پا ظاهر شده [خواه کم باشد یا زیاد تفاوت ندارد] تا زمانی که چیزی از آن به پاها بسته شده است مسح بر آن جایز است. این، قول ثوری، داود، ابی‌ثور، اسحاق و یزیدبن‌هارون است.
ابن‌تیمیه گوید: بنابر یکی از دو قول، مسح بر پارچه‌های پیچیده به دور پا جایز است. این قول را ابن تمیم و دیگران روایت کرده‌اند. مسح بر خف مادامی که اسم آن باقی و راه‌رفتن در آن امکان داشته باشد جایز است و قول قدیم شافعی بر این است و ابوالبرکات و غیر او این قول را برگزیده‌اند.