فقه جامع بانوان

۱- نماز:

حیض، مانع وجوب نماز و برگزاری آن است. چنانکه رسول‌خداصجواب سؤال یک زن فرمود: «هرگاه حیض فرا رسیدن نماز را ترک نما» (متفق‌علیه).

عایشهلگوید: «در زمان رسول‌خداصکه قاعده می‌شدیم برای قضای روزه به ما امر می‌شد ولی برای قضای نماز به ما امر نمی‌شد». (متفق‌علیه).

اگر نماز بر حائض واجب بود به قضای آن امر می‌شد.

ابن‌منذر گوید: اهل‌علم بر اسقاط فرض نماز از حائض در ایام حیض اجماع دارند و همچنین بر واجب نبودن قضای نمازهای ایام حیض اجماع دارند، به دلیل فرمودۀ حضرت در حدیث فاطمۀ بنت ابی جیش که فرمود: «هرگاه حیض فرا رسید نماز را ترک نما». (متفق علیه).

به دلیل قول عایشه لدر جواب زنی که از وی سؤال کرد: «چرا حائض روزه را قضا می‌کند ولی نماز را قضا نمی‌کند؟

عایشه گفت: آیا شما از حروریه هستی؟ در جواب گفت: من حروری نیستم ولی سؤال می‌کنم، گفت: در زمان رسول‌خداصکه قاعده می‌شدیم برای قضای روزه به ما امر می‌شد ولی برای قضای نماز به ما امر نمی‌شد». (متفق‌علیه).

و سؤال عایشه لبدین خاطر بود: چون خوارج قضای نماز بر حائض را واجب می‌دانند.