۲- حکم آن:
حج یکی از پنج پایهای است که دین اسلام بر آن بنا شده است و اصل در واجب بودن آن کتاب، سنت، اجماع است:
در کتاب: خداوندﻷمیفرماید:
﴿وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلۡبَيۡتِ مَنِ ٱسۡتَطَاعَ إِلَيۡهِ سَبِيلٗاۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ ٩٧﴾[آل عمران: ۹۷].
«و حج این خانه، واجب الهی است بر کسانی که توانایی برای رفتن بدانجا را دارند و هرکس کفر ورزد (به خود زیان رسانده نه به خدا) چه خداوند از همۀ جهانیان بینیاز است».
همچنین میفرماید:
﴿وَأَتِمُّواْ ٱلۡحَجَّ وَٱلۡعُمۡرَةَ لِلَّهِ﴾[البقرة: ۱۹۶].
«و حج و عمره را به تمام و کمال خالصانه برای خدا انجام دهید».
در سنت: رسولخداصمیفرماید: «دین اسلام بر پنج پایه بنا شده است: گفت: لاإلهإلاالله و محمدرسولالله، برپاداشتن نماز، روزۀ رمضان و حج خانۀ خدا برای کسانی که توانایی رفتن بدان جا را داشته باشد». (متفق علیه).
اما اجماع: بیگمان علماء بر وجوب حج اجماع دارند. در طول عمر هر مسلمانی [اگر توانای داشته باشد] یک بار حج واجب است، به دلیل فرمودۀ حضرتصکه فرمود: «حج واجب یک مرتبه است، و بیشتر از آن سنت است». (روایت از ابوداود و احمد و حاکم).