۲- حکم آن
اصحیه برای هر خانوادهای مشروع است؛ چنانچه خداوند متعال میفرماید:
﴿فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ ٢﴾[الکوثر: ۲]. «پس براى پروردگارت نماز بگزار و قربانى کن» و در حدیث ابوایوب انصاری آمده که گوید:
«در زمان حیات رسولخداصیک نفر گوسفندی را برای خود و خانوادهاش قربانی میکرد». (روایت از ابنماجه و ترمذی).
در وجوب یا عدم آن میان علماء اختلاف هست.
بنابرمذهب جمهور، اضحیه سنت است نه واجب. امام مالک بر این قول بوده و گوید: دوست ندارم کسی که توانایی آن را داشته باشد آن را ترک کند، و شافعی نیز بر این قول است.
و بنابرمذهب ربیعه، اوزاعی، ابوحنیفه، لیث و بعضی از علمای مالکی، قربانی بر شخص توانا واجب است.
و روایتی از مالک و نخعی که دال بر وجوب آن است نقل شده است.