فقه جامع بانوان

۶- اکراه دختر یتیمه بر تزویج

ابوهریره سگوید: رسول‌‌خداصفرمود: «از دختر یتیمه برای ازدواج اجازه گرفته شود، اگر سکوت کرد نشانۀ اذن او است، و اگر مانع شد تزویج او جایز نیست؛ یعنی: اگر به سن بلوغ رسید حق رد تزویج را دارد» (روایت از ابوداود و ترمذی).

علما در مورد تزویج دختر یتیمه اختلاف نظر دارند:

بعضی از تابعین و غیر آنان بر این باورند که اگر دختر یتیمه به ازوداج کسی درآمد، نکاح او تا هنگام بلوغ متوقف می‌شود، وقتی به سن بلوغ رسید اختیار اجازۀ نکاح یا فسخ آن را دارد.

و به قول بعضی دیگر، نکاح دختر یتیمه تا رسیدن به سن بلوغ جایز نیست و خیار در نکاح نیز جایز نیست. این، قول سفیان ثوری و شافعی و غیر آن دو، از اهل علم است. و به قول احمد و اسحاق، هرگاه دختر به سن نه سالگی رسید و به عقد شوهر درآمد و به آن راضی بود، نکاح او جایز است و بعد از بلوغ از حق‌خیار برخوردار نیست، و به این حدیث استدلال کرده‌اند که رسول‌خدا عایشه لرا در سن نه سالگی به عقد خود درآورده است، در حالی که عایشه لگوید: هروقت دختر به سن نه سالگی رسید، زن محسوب می‌شود.