۸- حکم قطع دست منکر عاریه
عایشه لگوید: «یک زن مخزومی عادت بر این داشت متاع را به عاریه می‌گرفت و سپس آن را انکار می‌کرد، لذا رسول‌خداصبه قطع دست آن زن دستور داد». (روایت از مسلم).
به این حدیث استدلال می‌شود که انکار کالای عاریه شده موجب قطع دست منکر می‌شود. جمهور در این مورد اختلاف دارند و گویند: دست منکر عاریه قطع نمی‌شود، به این استدلال که منکر عاریه در لغت سارق نامیده نمی‌شود و آنچه در کتاب و سنت وارد شده تنها حکم به قطع دست سارق است.
صاحب کتاب «الروضة» گوید: این رأی مردود است، زیرا اگر منکر عاریه در لغت سارق نامیده نمی‌شود در اصطلاح شرعی سارق است و طبیعی است شرع مقدم بر لغت است.