۳- مستحاضه:
مستحاضه به زنی اطلاق میشود که جریان خونریزی وی قطع نشود، و حکم آن چنین است: اگر قبل از این که به استحاضه مبتلا گردد معتاده باشد و عادات ماهانۀ خود را به یاد داشته باشد، طبق عادت سابق روزهایی را که در آن قاعده میشد حیض به حساب آورده و از خواندن نماز و گرفتن روزه دوری میکند، و بعد از انقضاء آن غسل کرده و نماز و روزه را انجام مینماید و جماع میکند، و اگر سابقاً عادت نداشته یا این که داشته ولی زمان و تعداد روزها را فراموش کرده است، چنین کسی اگر بتواند رنگهای خون از قبیل سیاهگون و سرخگون بودن آن را تشخیص دهد در روزهای جریان خون سیاهگون قاعده است و بعد از تمام شدن آن، مادام که از پانزده روز تجاوز نکرده باشد غسل نموده و نماز و روزه را برگزار میکند.
ولی اگر نتواند رنگ خونها را از یکدیگر تشخیص دهد، عادت غالب هرماه را قاعدگی محسوب کرده، شش یا هفت روز از نماز و روزه و جماع دوری کند و بعد از سپری شدن آن، غسل نموده و نماز بخواند و روزه بگیرد.
زن مستحاضه برای هر نمازی وضو میگیرد و شرمگاه خود را با پارچهای تمیز یا پنبه و امثال آن محکم میبندد و نماز میخواند حتی اگر در اثنای نماز خون هم بیاید. جز در حالت ضرورت با وی جماع نمیشود. به دلیل حدیث امسلمه لکه دربارۀ زنی که خون حیض او جریان دارد از رسولخداصاستفتاء کرد؟ فرمود: «منتظر بماند چون مدت را پشت سرگذاشت غسل کرده و با پارچهای جلو خود را محکم ببندد و نماز بخواند». (روایت از ابوداود و سنائی).
این حدیث بیانگر حکم مستحاضهایست که عادت سابق خود را فراموش نکرده است.
فاطمهبنت ابیجیش گوید: «که مستحاضه میشد رسولخداصبه او گفت: هر وقتی خون حیض باشد سیاه است و تشخیص داده میشود، در این مدت از خواندن نماز پرهیز کن و اگر رنگ آن سیاه نبود بعد از غسل وضو بگیرد و نماز بخوان چون این، خونریزی از رگ است نه خون حیض». (روایت از ابوداود و سنائی با تصحیح حاکم)
این حدیث بیانگر حکم مستحاضهایست که غیر معتاده بوده و یا عادت سابق خود را فراموش کرده و رنگهای خون او متفاوت باشد.
حمنه بنت جحش گوید: «من بسیار شدید مستحاضه میشدم برای استفتاء خدمت حضرتصرفتم فرمود: این ضربهئیست از سوی شیطان، شش یا هفت روز را حیض محسوب کن سپس غسل کن و بعد از غسل و محکم بستن جلو، بیست و چهار یا بیستو سه روز باقیماندۀ ماه را روزه بگیر و نماز بخوان، و این برای شما کافی است و هر ماه به مانند زنانی که حیض میبینند عمل نما». (روایت از ترمذی).
این حدیث بیانگر حکم متسحاضه ایست که نه سابقاً عادت داشته و نه میتواند رنگهای آن را از هم تشخیص دهد.