باب (۴): وصیت نبی اکرم ص درباره‌ی بیرون کردن مشرکین از جزیرة العرب و جایزه دادن پیک‌ها
٩۸٧- عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ: قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍب: يَوْمُ الْخَمِيسِ وَمَا يَوْمُ الْخَمِيسِ، ثُمَّ بَكَى حَتَّى بَلَّ دَمْعُهُ الْحَصَى، فَقُلْتُ: يَا ابْنَ عَبَّاسٍ وَمَا يَوْمُ الْخَمِيسِ؟ قَالَ: اشْتَدَّ بِرَسُولِ اللَّهِ ص وَجَعُهُ، فَقَالَ: «ائْتُونِي أَكْتُبْ لَكُمْ كِتَابًا لاَ تَضِلُّوا بَعْدِي». فَتَنَازَعُوا، وَمَا يَنْبَغِي عِنْدَ نَبِيٍّ تَنَازُعٌ، وَقَالُوا: مَا شَأْنُهُ؟ أَهَجَرَ؟ اسْتَفْهِمُوهُ، قَالَ: «دَعُونِي، فَالَّذِي أَنَا فِيهِ خَيْرٌ، أُوصِيكُمْ بِثَلاَثٍ: أَخْرِجُوا الْمُشْرِكِينَ مِنْ جَزِيرَةِ الْعَرَبِ، وَأَجِيزُوا الْوَفْدَ بِنَحْوِ مَا كُنْتُ أُجِيزُهُمْ». قَالَ: وَسَكَتَ عَنْ الثَّالِثَةِ أَوْ قَالَهَا فَأُنْسِيتُهَا. (م/۱۶۳٧)
ترجمه: سعید بن جبیر می‌گوید: ابن عباس ب گفت: روز پنج شنبه؛ روز پنج شنبه، چه روزی بود؟ آنگاه، آنقدر گریه نمود که اشکهایش، سنگریزه‌ها را خیس کرد. من گفتم: روز پنج شنبه چه اتفاقی افتاد؟ گفت: بیماری رسول الله ص در روز پنج شنبه، شدت یافت و فرمود: «دفتری بیاورید تا برای شما مطالبی بنویسم که بعد از آن، هرگز گمراه نشوید». مردم، دچار اختلاف شدند حالانکه در حضور هیچ پیامبری، اختلاف، شایسته نیست. بعضی گفتند: مگر رسول الله ص هذیان می‌گوید؟! (هرگز هذیان نمی‌گوید؛ دستورش را اطاعت کنید). رسول الله ص فرمود: «مرا به حال خود، رها کنید؛ زیرا آنچه را که من می‌خواهم، بهتر است؛ شما را به سه چیز وصیت می‌نمایم: مشرکین را از جزیرة العرب، بیرون کنید، به پیک‌ها و قاصدان، جایزه دهید همانگونه که من جایزه می‌دادم». راوی می‌گوید: وصیت سوم را فراموش کردم.