باب (۵): یک ماه، بیست و نه روز است
۵٧۵- عن أُمِّ سَلَمَةَ ل أَخْبَرَتْهُ: أَنَّ النَّبِيَّ ص حَلَفَ أَنْ لاَ يَدْخُلَ عَلَى بَعْضِ أَهْلِهِ شَهْرًا، فَلَمَّا مَضَى تِسْعَةٌ وَعِشْرُونَ يَوْمًا، غَدَا عَلَيْهِمْ أَوْ رَاحَ، فَقِيلَ لَهُ: حَلَفْتَ، يَا نَبِيَّ اللَّهِ أَنْ لاَ تَدْخُلَ عَلَيْنَا شَهْرًا، قَالَ «إِنَّ الشَّهْرَ يَكُونُ تِسْعَةً وَعِشْرِينَ يَوْمًا». (م/۱۰۸۵)
ترجمه: ام سلمه ل میگوید: رسول الله ص سوگند یاد کرد که تا یک ماه، شب نزد همسران خود نرود. پس از گذشت بیست و نه روز، هنگام صبح یا شب، نزد همسران خود رفت. به پیامبر اکرم ص گفتند: شما برای یک ماه، سوگند یاد کردهاید!؟ فرمود: «یک ماه، بیست و نه روز است».
۵٧۶- عن ابْنِ عُمَرَ ب: عَنْ النَّبِيِّ ص قَالَ: «إِنَّا أُمَّةٌ أُمِّيَّةٌ، لاَ نَكْتُبُ وَلاَ نَحْسُبُ، الشَّهْرُ هَكَذَا وَهَكَذَا وَهَكَذَا». وَعَقَدَ الإِبْهَامَ فِي «الثَّالِثَةِ وَالشَّهْرُ هَكَذَا وَهَكَذَا وَهَكَذَا». يَعْنِي تَمَامَ ثَلاَثِينَ. (م/۱۰۸۰)
ترجمه: ابن عمر بمیگوید: نبی اکرم ص فرمود: «ما ملتی امیهستیم. نوشتن و حساب کردن را نمیدانیم. ماه، گاهی اینقدر، اینقدر و اینقدر میشود (هر بار تمام انگشتان دستش را باز میکرد و بار سوم، انگشت ابهام را بست) یعنی بیست و نه روز میشود و گاهی ماه، اینقدر، اینقدر و اینقدر میشود» یعنی سی روز کامل میگردد.