ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۱): حکم کسی‌که حق ضیافت را ادا نمی‌کند

۱۰۶۴- عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ س أَنَّهُ قَالَ: قُلْنَا: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّكَ تَبْعَثُنَا فَنَنْزِلُ بِقَوْمٍ فَلاَ يَقْرُونَنَا، فَمَا تَرَى؟ فَقَالَ لَنَا رَسُولُ اللَّهِ ص: «إِنْ نَزَلْتُمْ بِقَوْمٍ فَأَمَرُوا لَكُمْ بِمَا يَنْبَغِي لِلضَّيْفِ، فَاقْبَلُوا، فَإِنْ لَمْ يَفْعَلُوا فَخُذُوا مِنْهُمْ حَقَّ الضَّيْفِ الَّذِي يَنْبَغِي لَهُمْ». (م/۱٧۲٧)

ترجمه: عقبه بن عامر س می‏گوید: به رسول ‏الله ص عرض کردیم: یا رسول ‏الله! شما ما را (به مناطق مختلف) اعزام می‏کنید؛ اگر آن مردم، ما را پذیرایی نکردند چه باید کرد؟ رسول ‏الله ص فرمود: «اگر با شما آنطور که شایسته‌ی مهمان است برخورد کردند، بپذیرید. و اگر نه، حق مهمان را از آنان بگیرید».