باب(۶۵): به پهلو خوابیدن روبروی نمازگزار
۲۶۰- عَنْ عَائِشَةَ ل وَذُكِرَ عِنْدَهَا مَا يَقْطَعُ الصَّلاَةَ: الْكَلْبُ وَالْحِمَارُ وَالْمَرْأَةُ، فَقَالَتْ عَائِشَةُ ل: قَدْ شَبَّهْتُمُونَا بِالْحَمِيرِ وَالْكِلاَبِ؟ وَاللَّهِ لَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يُصَلِّي وَإِنِّي عَلَى السَّرِيرِ بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْقِبْلَةِ مُضْطَجِعَةً، فَتَبْدُو لِيَ الْحَاجَةُ، فَأَكْرَهُ أَنْ أَجْلِسَ فَأُوذِيَ رَسُولَ اللَّهِ ص، فَأَنْسَلُّ مِنْ عِنْدِ رِجْلَيْهِ. (م/۵۱۲)
ترجمه: نزد عایشه ل سخن از این به میان آمد که عبور سگ و الاغ و زن از جلوی نمازگزار باعث قطع شدن نماز وی میگردد. عایشه ل گفت: شما زنان را (در عبور از جلوی نمازگزار) با سگ و الاغ برابر میدانید؛ حال آن که خودم دیدم که رسول الله ص نماز میخواند و من بالای تخت، میان آنحضرت ص و قبله، دراز کشیده بودم. پس برایم کاری پیش میآمد و چون دوست نداشتم با نشستنم باعث اذیت و آزار رسول الله ص شوم، آهسته از سمت پاهای تخت، بسترم را ترک میکردم.