ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب(۶): هنگام قضای حاجت چه ادرار باشد یا مدفوع، رو یا پشت خود را به طرف قبله نکنید

۱۰٩- عَنْ أَبِي أَيُّوبَ س: أَنَّ النَّبِيَّ ص قَالَ: «إِذَا أَتَيْتُمُ الْغَائِطَ فَلاَ تَسْتَقْبِلُوا الْقِبْلَةَ وَلاَ تَسْتَدْبِرُوهَا بِبَوْلٍ وَلاَ غَائِطٍ، وَلَكِنْ شَرِّقُوا أَوْ غَرِّبُوا»؛ قَالَ أَبُو أَيُّوبَ: فَقَدِمْنَا الشَّامَ فَوَجَدْنَا مَرَاحِيضَ قَدْ بُنِيَتْ قِبَلَ الْقِبْلَةِ، فَنَنْحَرِفُ عَنْهَا، وَنَسْتَغْفِرُ اللَّهَ. (م/۲۶۴)

ترجمه: ابو ایوب انصاری س می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «هنگامی‌که برای قضای حاجت یعنی ادرار یا مدفوع رفتید، رو یا پشت خود را به طرف قبله نکنید؛ بلکه به طرف مشرق یا مغرب، رو کنید».

ملاحظه: البته این زمانی است که قبله در جهت جنوب یا شمال باشد. واگر در جهت مشرق یا مغرب باشد، هنگام قضای حاجت، باید رو به‌سوی شمال و یا جنوب، نشست.

ابو ایوب س می‌گوید: بعد از آن، به شام رفتیم و در آنجا توالت‌هایی یافتیم که رو به‌سوی قبله ساخته شده بود. ما از رفتن به آنها اجتناب می‌نمودیم و از الله متعال طلب مغفرت می‌کردیم.