باب(۳۳): خواندن چند نماز با یک وضو
۱۴۲- عَنْ بُرَيْدَةَ س : أَنَّ النَّبِيَّ ص صَلَّى الصَّلَوَاتِ يَوْمَ الْفَتْحِ بِوُضُوءٍ وَاحِدٍ، وَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ، فَقَالَ لَهُ عُمَرُ س: لَقَدْ صَنَعْتَ الْيَوْمَ شَيْئًا لَمْ تَكُنْ تَصْنَعُهُ، قَالَ: «عَمْدًا صَنَعْتُهُ يَا عُمَرُ». (م/۲٧٧)
ترجمه: بریده س روایت می‌کند که نبی اکرم ص روز فتح مکه، همه‌ی نمازها را با یک وضو خواند و بر موزه‌هایش مسح کرد. عمر س به آنحضرت ص گفت: امروز کاری انجام دادی که در گذشته انجام نمی‌دادی؟ رسول اکرم ص فرمود: «ای عمر! قصداً این کار را انجام دادم».
شرح: در حدیث، تصریح شده است که رسول اکرم ص همیشه به أفضل و بهتر، عمل می‌نمود و برای هر نماز، وضو می‌گرفت. اما روز فتح مکه برای بیان جواز، همه‌ی نمازها را با یک وضو خواند و به عمر س فرمود: «قصداً این کار را انجام دادم». همچنین از این حدیث می‌توان فهمید که اگر انسان مفضول (کسی که مقام علمی پایین تری دارد) دید که انسان فاضل و بزرگوار، کاری خلاف عادتش انجام میدهد، می‌تواند علت آن را بپرسد؛ زیرا چه بسا انسان فاضل دچار فراموشی می‌شود و با تذکر دیگری به یادش می‌آید یا این‌که قصداً بخاطر حکمت و فلسفه‌ای این کار را انجام میدهد؛ در این صورت، انسان مفضول از او استفاده می‌کند.