ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۵): صدقه را نباید پس گرفت

٩۸۸- عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ س قَالَ: حَمَلْتُ عَلَى فَرَسٍ عَتِيقٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ، فَأَضَاعَهُ صَاحِبُهُ، فَظَنَنْتُ أَنَّهُ بَائِعُهُ بِرُخْصٍ، فَسَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص عَنْ ذَلِكَ؟ فَقَالَ: «لاَ تَبْتَعْهُ وَلاَ تَعُدْ فِي صَدَقَتِكَ، فَإِنَّ الْعَائِدَ فِي صَدَقَتِهِ كَالْكَلْبِ يَعُودُ فِي قَيْئِهِ». (م/۱۶۲۰)

ترجمه: عمر بن خطاب س می‌گوید: اسب خوبی را در راه الله، به کسی صدقه دادم. او به وضع آن رسیدگی نمی‌کرد؛ گمان کردم که می‌خواهد آن را با قیمت ارزان بفروشد. (خواستم آن را بخرم). در این باره از رسول الله ص پرسیدم. رسول اکرم ص فرمود: «آن را خریداری مکن و صدقه‌ات را پس مگیر؛ زیرا کسی که صدقه‌اش را پس بگیرد، مانند سگی است که استفراغ می‌کند و دوباره آن را می‌خورد».

٩۸٩- عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍبعَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص قَالَ: «الْعَائِدُ فِي هِبَتِهِ كَالْكَلْبِ، يَقِيءُ ثُمَّ يَعُودُ فِي قَيْئِهِ». (م/۱۶۲۲)

ترجمه: ابن عباس ب می‏گوید: رسول الله ص فرمود: «کسی که هبه‌اش را پس می‏گیرد، مانند سگی است که استفراغ می‌کند، سپس دوباره استفراغش را می‌خورد».