باب(۱۴٧): بر دوش گذاشتن اطفال در نماز
>۳۴۶- عَنْ أَبِي قَتَادَةَ الأَنْصَارِيِّ س قَالَ: رَأَيْتُ النَّبِيَّ ص يَؤُمُّ النَّاسَ وَأُمَامَةُ بِنْتُ أَبِي الْعَاصِ وَهِيَ ابْنَةُ زَيْنَبَ بِنْتِ النَّبِيِّ ص عَلَى عَاتِقِهِ، فَإِذَا رَكَعَ وَضَعَهَا، وَإِذَا رَفَعَ مِنَ السُّجُودِ أَعَادَهَا. (م/۵۴۳)
ترجمه: ابو قتاده انصاری س میگوید: من شاهد بودم که نبی اکرم ص مردم را امامت مینمود در حالی که امامه دختر ابوالعاص که مادرش زینب دختر پیامبر ص بود (نوهی پیامبر) بردوش آنحضرت ص قرار داشت؛ رسول الله ص وقتی که رکوع میکرد، او را روی زمین میگذاشت و هنگامیکه از سجده بلند میشد، دوباره او را بر دوشش میگذاشت.