ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۲٧): گناه ترک نماز جمعه

۴۲۶- عن الْحَكَمِ بْنِ مِينَاءَ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ وَأَبَا هُرَيْرَةَ بحَدَّثَاهُ: أَنَّهُمَا سَمِعَا رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ عَلَى أَعْوَادِ مِنْبَرِهِ: «لَيَنْتَهِيَنَّ أَقْوَامٌ عَنْ وَدْعِهِمْ الْجُمُعَاتِ أَوْ لَيَخْتِمَنَّ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ ثُمَّ لَيَكُونُنَّ مِنْ الْغَافِلِينَ». (م/۸۶۵)

ترجمه: حکم بن میناء روایت می‌کند که: عبدالله بن عمر و ابوهریره بگفتند: شنیدیم که رسول الله ص بر منبرش که از چوب ساخته شده بود، می‌فرمود: «گروه‌هایی از ترک نمازهای جمعه، دست بر می‌دارند یا این‌که الله بر دل‌هایشان مهر می‌زند و آنگاه جزو غافلان بشمار می‌روند».