باب (۴۵): حکم سواره، طواف نمودن
۶٩٩- عَنْ جَابِرٍ س قَالَ: طَافَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَسَلَّمَ بِالْبَيْتِ، فِي حَجَّةِ الْوَدَاعِ، عَلَى رَاحِلَتِهِ، يَسْتَلِمُ الْحَجَرَ بِمِحْجَنِهِ، لأَِنْ يَرَاهُ النَّاسُ، وَلِيُشْرِفَ، وَلِيَسْأَلُوهُ، فَإِنَّ النَّاسَ غَشُوهُ. (م/۱۲٧۳)
ترجمه: جابر س می‌گوید: رسول الله ص در حجه الوداع، سوار بر شترش، طواف نمود و با عصایش، حجر الاسود را استلام می‌نمود بخاطر اینکه مردم او را ببینند و به وی دسترسی داشته باشند و سؤالات خود را از وی بپرسند؛ زیرا مردم، اطراف وی ازدحام نموده بودند.