ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۵): جمع میان دو نماز در سفر

۴۳۸- عَنْ أَنَس بن مالك س عَنْ النَّبِيِّ ص: إِذَا عَجِلَ عَلَيْهِ السَّيرُ يُؤَخِّرُ الظُّهْرَ إِلَى أَوَّلِ وَقْتِ الْعَصْرِ فَيَجْمَعُ بَيْنَهُمَا، وَيُؤَخِّرُ الْمَغْرِبَ حَتَّى يَجْمَعَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ الْعِشَاءِ، حِينَ يَغِيبُ الشَّفَقُ. (م/٧۰۴)

ترجمه: انس بن مالک س می‌گوید: هرگاه، رسول الله ص در سفرهایش عجله داشت، نماز ظهر را تا اول وقت نماز عصر به تأخیر می‌انداخت و هر دو را با هم می‌خواند. همچنین نماز مغرب را به تأخیر می‌انداخت و هنگامی‌که شفق (قرمزی) ناپدید می‌شد، نماز مغرب و عشا را با هم می‌خواند.