باب (۱۶): بیع معاومه
٩۲۵- عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ وَسَعِيدِ بْنِ مِينَاءَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بقَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنْ الْمُحَاقَلَةِ، وَالْمُزَابَنَةِ، وَالْمُعَاوَمَةِ، وَالْمُخَابَرَةِ ـ قَالَ أَحَدُهُمَا: بَيْعُ السِّنِينَ هِيَ الْمُعَاوَمَةُ ـ وَعَنْ الثُّنْيَا وَرَخَّصَ فِي الْعَرَايَا. (م/۱۵۳۶)
ترجمه: ابو زبیر و جابر بن مینا می‌گویند: جابر بن عبدالله بگفت: رسول الله ص از بیع محاقله، مزابنه، معاومه، مخابره و ثُنیا، منع فرمود و معامله‌ی عرایا را جایز قرار داد.
(توضیح بقیه‌ی اصطلاحات در حدیث گذشته بیان گردید. اما «معاومه» به این معنا است که: شخصی، میوه‌های باغش را به مدت دو یا سه سال به کسی بفروشد. این معامله، جایز نیست. و «ثُنیا» به این معنا است که: شخصی می‌گوید: من این خرمن گندم را به شما فروختم به استثنای بعضی از آن. این معامله هم به خاطر مجهول بودن مقدار بعض، جایز نیست. و «عریه» عبارت است از معامله کردن خرمای چیده شده با خرمای بالای درخت که این معامله را رسول الله ص جایز قرار داد).
٩۲۶- عَنْ جَابِرٍ س قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنْ بَيْعِ السِّنِينَ. وَ فِی روايةِ ابنِ أَبی شيبةَ: عَنْ بَيْعِ الثَمَرِ سِنِينَ. (م/۱۵۴۳)
ترجمه: جابر بن عبدالله بمی‌گوید: رسول الله ص از معامله‌ی چند ساله (فروختن میوه‌های باغ به مدت دو یا سه سال یا بیشتر) منع فرمود.