باب (۸۴): توقف نمودن در محصّب در روز نفر (دوازدهم ذو الحجه) و نماز خواندن در آن
٧۴٧- عَنْ ابْنِ عُمَرَ ب: أَنَّ النَّبِيَّ ص وَأَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ ل كَانُوا يَنْزِلُونَ الأَبْطَحَ. (م/۱۳۱۰)
ترجمه: ابن عمر بمیگوید: نبی اکرم ص، ابوبکر و عمر بدر محصّب، توقف مینمودند.
٧۴۸ـ عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: نُزُولُ الأَبْطَحِ لَيْسَ بِسُنَّةٍ، إِنَّمَا نَزَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص لأَِنَّهُ كَانَ أَسْمَحَ لِخُرُوجِهِ إِذَا خَرَجَ. (م/۱۳۱۱)
ترجمه: عایشه ل میگوید: توقف نمودن در ابطح (محصّب) سنت نیست؛ اما رسول الله ص توقف نمود؛ زیرا بیرون رفتن از آنجا برایش راحتتر بود.
٧۴٩- عن أَبی هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ لَنَا رَسُولُ اللَّهِ ص وَنَحْنُ بِمِنًى: «نَحْنُ نَازِلُونَ غَدًا بِخَيْفِ بَنِي كِنَانَةَ، حَيْثُ تَقَاسَمُوا عَلَى الْكُفْرِ». وَذَلِكَ إِنَّ قُرَيْشًا وَبَنِي كِنَانَةَ تَحَالَفَتْ عَلَى بَنِي هَاشِمٍ وَبَنِي الْمُطَّلِبِ: أَنْ لاَ يُنَاكِحُوهُمْ، وَلاَ يُبَايِعُوهُمْ، حَتَّى يُسْلِمُوا إِلَيْهِمْ رَسُولَ اللَّهِ ص، يَعْنِي بِذَلِكَ الْمُحَصَّبَ. (م/۱۳۱۴)
ترجمه: ابوهریره س میگوید: ما در منا بودیم که رسول الله ص به ما فرمود: «ما فردا در خیف بنی کنانه، جایی که قریش برای باقی ماندن بر کفر، عهد و پیمان بستند، منزل خواهیم گرفت». یعنی در محصّب؛ وآن جایی بود که قریش و بنی کنانه علیه بنیهاشم و بنی عبدالمطلب عهد و پیمان بسته بودند که تا محمد را به آنها تحویل ندهند، هیچگونه داد و ستد و ازدواجی با آنان، صورت نخواهد گرفت.