ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۴٧): خودداری از سؤال کردن مردم و صبر نمودن

۵۵۵- عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س: أَنَّ نَاسًا مِنْ الأَنْصَارِ سَأَلُوا رَسُولَ اللَّهِ ص فَأَعْطَاهُمْ، ثُمَّ سَأَلُوهُ فَأَعْطَاهُمْ، حَتَّى إِذَا نَفِدَ مَا عِنْدَهُ قَالَ: «مَا يَكُنْ عِنْدِي مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ أَدَّخِرَهُ عَنْكُمْ، وَمَنْ يَسْتَعْفِفْ يُعِفَّهُ اللَّهُ، وَمَنْ يَسْتَغْنِ يُغْنِهِ اللَّهُ، وَمَنْ يَصْبِرْ يُصَبِّرْهُ اللَّهُ، وَمَا أُعْطِيَ أَحَدٌ مِنْ عَطَاءٍ خَيْرٌ وَأَوْسَعُ مِنْ الصَّبر». (م/۱۰۵۳)

ترجمه: ابوسعید خدری س می‌گوید: برخی از انصار، از رسول الله ص چیزی طلب کردند. رسول الله ص خواسته‌ی آنان را بر آورده نمود. دوباره و سه باره طلب کردند؛ رسول الله ص آنچه را خواسته بودند، به آنها عطا فرمود تا اینکه مالی که نزد رسول الله ص بود، تمام شد. آنگاه رسول الله ص فرمود: «اگر چیزی نزد من وجود داشته باشد، آنرا از شما دریغ نمی‌نمایم. ولی باید بدانید که هرکس از سؤال، اجتناب کند، الله او را بی نیاز می‌گرداند؛ و هرکس، اظهار بی نیازی کند، الله او را بی نیاز می‌نماید؛ و هرکس صبر را پیشه سازد، الله به او صبر، عنایت می‌کند. توجه داشته باشید که به هیچ کس، نعمتی بهتر و فراختر از صبر، عنایت نشده است».