باب (۲۸): درباره‌ی دو رکعت قبل از نماز مغرب و بعد از غروب آفتاب
۲۲۲- عَنْ مُخْتَارِ بْنِ فُلْفُلٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ س عَنِ التَّطَوُّعِ بَعْدَ الْعَصْرِ، فَقَالَ: كَانَ عُمَرُ يَضْرِبُ الأَيْدِي عَلَى صَلاَةٍ بَعْدَ الْعَصْرِ، وَكُنَّا نُصَلِّي عَلَىعَهْدِ النَّبِيِّ ص رَكْعَتَيْنِ بَعْدَ غُرُوبِ الشَّمْسِ قَبْلَ صَلاَةِ الْمَغْرِبِ، فَقُلْتُ لَهُ: أَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص صَلاَّهُمَا؟ قَالَ: كَانَ يَرَانَا نُصَلِّيهِمَا، فَلَمْ يَأْمُرْنَا وَلَمْ يَنْهَنَا. (م/۸۳۶)
ترجمه: مختار بن فُلفُل می‌گوید: از انس بن مالک س در باره‌ی (حکم) نفل خواندن بعد از نماز عصر پرسیدم. اوگفت: عمر بن خطاب س کسانی را که بعد از نماز عصر، نماز می‌خواندند، تنبیه می‌کرد. البته ما در زمان نبی اکرم ص بعد از غروب آفتاب و قبل از نماز مغرب، دو رکعت می‌خواندیم. پرسیدم: آیا رسول الله ص آن دو رکعت را می‌خواند؟ انس گفت: آنحضرت ص می‌دید که ما می‌خوانیم؛ نه به ما در این زمینه، دستوری می‌داد و نه ما را از این کار منع می‌نمود.
شرح: در روایت صحیح بخاری آمده است که رسول الله ص سه بار فرمود: «میان هر اذان و اقامه، نمازی وجود دارد» و بار سوم فرمود: «البته برای کسیکه بخواهد».