باب (۱۴): مُحرِم نباید خواستگاری و نکاح کند
۸۱۴- عَنْ نُبَيْهِ بْنِ وَهْبٍ: أَنَّ عُمَرَ بْنَ عُبَيْدِ اللَّهِ أَرَادَ أَنْ يُزَوِّجَ طَلْحَةَ بْنَ عُمَرَ، بِنْتَ شَيْبَةَ بْنِ جُبَيْرٍ، فَأَرْسَلَ إِلَى أَبَانَ بْنِ عُثْمَانَ يَحْضُرُ ذَلِكَ وَهُوَ أَمِيرُ الْحَجِّ، فَقَالَ أَبَانُ: سَمِعْتُ عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ س يَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «لاَ يَنْكِحُ الْمُحْرِمُ وَلاَ يُنْكَحُ وَلاَ يَخْطُبُ». (م/۱۴۰٩)
ترجمه: نبیه بن وهب می‌گوید: عمر بن عبیدالله می‌خواست طلحه بن عمر را با دختر شیبه بن جبیر نکاح کند؛ لذا فردی را نزد ابان بن عثمان که امیر حج بود، فرستاد تا در این مراسم، حضور پیدا کند. ابان گفت: من شنیدم که عثمان بن عفان س می‌گوید: رسول الله ص فرمود: «مُحرِم نه خودش می‌تواند نکاح کند و نه دیگری می‌تواند او را به نکاح بدهد و حق خواستگاری هم ندارد».
۸۱۵- عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: أَنَّ النَّبِيَّ ص تَزَوَّجَ بمَيْمُونَةَ وَهُوَ مُحْرِمٌ. (م/۱۴۱۰)
ترجمه: ابن عباس بمی‌گوید: رسول الله ص در حال احرام، با میمونه ل ازدواج نمود.
«در باره‌ی نکاح مُحرِم، میان علما اختلاف نظر وجود دارد؛ جمهور علما نکاح محرم را درست نمی‌دانند و می‌گویند: حدیث فوق را بقیه‌ی صحابه اینگونه روایت نکرده‌اند. ودر صورت صحت، با توجه به حدیث قبلی، شاید از ویژگی‌های رسول الله ص باشد». والله اعلم
۸۱۶- عَنْ يَزِيدَ بْنِ الأَصَمِّ ل: حَدَّثَتْنِي مَيْمُونَةُ بِنْتُ الْحَارِثِ ل: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِصتَزَوَّجَهَا وَهُوَ حَلاَلٌ، قَالَ: وَكَانَتْ خَالَتِي وَخَالَةَ ابْنِ عَبَّاسٍ. (م/۱۴۱۱)
ترجمه: یزید بن اصم بمی‌گوید: میمونه دختر حارث ل به من گفت: هنگامی‌که رسول الله ص با من ازدواج کرد، در احرام نبود. راوی می‌گوید: میمونه ل خاله‌ی من و ابن عباس بود.