ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب(۱٩): نماز در هنگام شدت گرما، باید بعد از سرد شدن هوا خوانده شود

۲۱۲- عَنْ أَبِي ذَرّ ٍ س قَالَ: أَذَّنَ مُؤَذِّنُ رَسُولِ اللَّهِ ص بِالظُّهْرِ، فَقَالَ النَّبِيُّ ص: «أَبْرِدْ أَبْرِدْ». أَوْ قَالَ: «انْتَظِرِ انْتَظِرْ» وَقَالَ «إِنَّ شِدَّةَ الْحَرِّ مِنْ فَيْحِ جَهَنَّمَ، فَإِذَا اشْتَدَّ الْحَرُّ فَأَبْرِدُوا عَنِ الصَّلاَةِ». قَالَ أَبُو ذَرٍّ: حَتَّى رَأَيْنَا فَيْءَ التُّلُولِ. (م/۶۱۶)

ترجمه: ابوذر غفاری س می‏گوید: در سفری، همراه رسول‏ الله ص بودیم. مؤذن ‏خواست برای نماز ظهر، اذان گوید. رسول‏ الله ص فرمود: «اندکی صبرکن تا هوا سردتر شود، اندکی صبرکن تا هوا سردتر شود؛ همانا شدت گرما از بخار جهنم می‌باشد. هنگامی‌که گرما شدید شد، بعد از سرد شدن هوا، نماز بخوانید». ابوذر می‌گوید: اینگونه اذان ظهر تا ظاهر شدن سایه‌ی تپه‏ها، به تأخیر افتاد.