باب (۲۴): صدقه دادن به دایی‌ها
۵۳۰- عَنْ مَيْمُونَةَ بِنْتِ الْحَارِثِ ل: أَنَّهَا أَعْتَقَتْ وَلِيدَةً فِي زَمَانِ رَسُولِ اللَّهِ ص، فَذَكَرَتْ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ: «لَوْ أَعْطَيْتِهَا أَخْوَالَكِ، كَانَ أَعْظَمَ لأَِجْرِكِ». (م/٩٩٩)
ترجمه: از ام المؤمنین میمونه دختر حارث ل روایت است که ایشان، کنیزی را در زمان رسول الله ص آزاد نمود. سپس پیامبر اکرم ص را باخبر ساخت. رسول الله ص فرمود: «اگر او را به دایی‌هایت می‌دادی، از اجر بیشتری، بهره مند می‌شدی».