ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب(۴): شستن و شانه زدن سر شوهر توسط زنی که در دوران قاعدگی بسر می‌برد

۱٧۴- عَنْ عَائِشَةَ ل: زَوْجَ النَّبِيِّ ص قَالَتْ: إِنْ كُنْتُ لأَدْخُلُ الْبَيْتَ لِلْحَاجَةِ، وَالْمَرِيضُ فِيهِ، فَمَا أَسْأَلُ عَنْهُ إِلاََّ وَأَنَا مَارَّةٌ، وَإِنْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَيُدْخِلُ عَلَيَّ رَأْسَهُ وَهُوَ فِي الْمَسْجِدِ، فَأُرَجِّلُهُ، وَكَانَ لاَ يَدْخُلُ الْبَيْتَ إِلاَّ لِحَاجَةٍ، إِذَا كَانَ مُعْتَكِفًا. (م/۲٩٧)

ترجمه: عایشه ل ،همسر گرامی‌رسول الله ص، می‏گوید: گاهی ـ در حالت اعتکاف ـ بخاطر ضرورت و نیاز، وارد خانه می‌شدم؛ در آنجا، بیماری وجود داشت. من همچنان که در حرکت بودم، حال بیمار را جویا می‌شدم. همچنین گاهی رسول الله ص در حالی که در مسجد معتکف بود، سر مبارکش را به‌سوی من متمایل می‌ساخت و من موهایش را شانه می‏زدم. گفتنی است که آنحضرت ص هنگامی‌که معتکف بود، بدون ضرورت، وارد خانه نمی‌شد.