باب(۲٧): اگر به قسمتی از یک عضو وضو، آب نرسد، باید آنرا بشوید و دوباره نماز بخواند
۱۳۴ـ عَنْ جَابِرٍ س قَالَ: أَخْبَرَنِي عُمَرُ ابْنُ الْخَطَّابِ س : أَنَّ رَجُلاً تَوَضَّأَ، فَتَرَكَ مَوْضِعَ ظُفُرٍ عَلَى قَدَمِهِ، فَأَبْصَرَهُ النَّبِيُّ ص فَقَالَ: «ارْجِعْ فَأَحْسِنْ وُضُوءَكَ». فَرَجَعَ، ثُمَّ صَلَّى. (م/۲۴۳)
ترجمه: جابر س می‌گوید: عمر بن خطاب س به من گفت: مردی وضو گرفت؛ اما به اندازه‌ی یک ناخن از پایش خشک ماند. رسول اکرم ص آنرا دید و فرمود: «برگرد و خوب وضو بگیر». آن شخض برگشت (و خوب وضو گرفت) و سپس نمار خواند.