ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب(۲): کیفیت غسل زن بعد از قاعدگی و جنابت

۱٧۲- عَنْ عَائِشَةَ ل: أَنَّ أَسْمَاءَ سَأَلَتِ النَّبِيَّ ص عَنْ غُسْلِ الْمَحِيضِ؟ فَقَالَ: «تَأْخُذُ إِحْدَاكُنَّ مَاءَهَا وَسِدْرَتَهَا، فَتَطَهَّرُ فَتُحْسِنُ الطُّهُورَ، ثُمَّ تَصُبُّ عَلَى رَأْسِهَا فَتَدْلُكُهُ دَلْكًا شَدِيدًا حَتَّى تَبْلُغَ شُؤُونَ رَأْسِهَا، ثُمَّ تَصُبُّ عَلَيْهَا الْمَاءَ، ثُمَّ تَأْخُذُ فِرْصَةً مُمَسَّكَةً فَتَطَهَّرُ بِهَا». فَقَالَتْ أَسْمَاءُ: وَكَيْفَ تَطَهَّرُ بِهَا؟ فَقَالَ: «سُبْحَانَ اللَّهِ، تَطَهَّرِينَ بِهَا». فَقَالَتْ عَائِشَةُ ـ كَأَنَّهَا تُخْفِي ذَلِكَ ـ: تَتَبَّعِينَ أَثَرَ الدَّمِ، وَسَأَلَتْهُ عَنْ غُسْلِ الْجَنَابَةِ؟ فَقَالَ: «تَأْخُذُ مَاءً فَتَطَهَّرُ فَتُحْسِنُ الطُّهُورَ أَوْ: تُبْلِغُ الطُّهُورَ، ثُمَّ تَصُبُّ عَلَى رَأْسِهَا فَتَدْلُكُهُ حَتَّى تَبْلُغَ شُؤُونَ رَأْسِهَا، ثُمَّ تُفِيضُ عَلَيْهَا الْمَاءَ». فَقَالَتْ عَائِشَةُ ل: نِعْمَ النِّسَاءُ نِسَاءُ الأَنْصَارِ، لَمْ يَكُنْ يَمْنَعُهُنَّ الْحَيَاءُ أَنْ يَتَفَقَّهْنَ فِي الدِّينِ. (م/۳۳۲)

ترجمه: از عایشه ل روایت است که: اسماء دختر یزید انصاری از نبی اکرم ص در مورد کیفیت غسل قاعدگی پرسید. آنحضرت ص فرمود: «شما آب و سدرتان را بر می‌دارید، مکان‌های آلوده را می‌شویید و خوب وضو می‌گیرید. سپس بر سرتان آبمی‌ریزید و بشدت آنرا می‌مالید طوری‌که آب به ریشه‌ی‌ موها برسد. بعد از آن، روی خود آب می‌ریزید. سپس یک قطعه پشم یا پنبه‌ی‌ خوشبو بر می‌دارید و بوسیله‌ی‌ آن، خود را پاک می‌کنید». اسماء پرسید: چگونه بوسیله‌ی‌ آن خود را پاک کنم؟ رسول الله ص فرمود: «سبحان الله! بوسیله‌ی‌ آن خود را پاک نمایید». عایشه ل طوری‌که می‌خواست این سخن پوشیده بماند و دیگران نشنوند، گفت: بوسیله‌ی‌ پنبه اثر خون را پاک کن.

همچنین اسماء ل از رسول الله ص درباره‌ی‌ کیفیت غسل جنابت پرسید. آنحضرت ص فرمود: «زن آب بر می‌دارد و خوب و کامل نظافت می‌کند و وضو می‌گیرد. سپس بر سرش آب می‌ریزد و خوب می‌مالد تا آب به ریشه‌ی‌ موهایش برسد. بعد از آن، بر خودش آب می‌ریزد». عایشه ل می‌گفت: بهترین زنان، زنان انصار بودند؛ زیرا حیا باعث نمی‌شد که احکام دینشان را یاد نگیرند.