باب(۱۵۳): سجده‌های تلاوت
۳۵۳- عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب: أَنَّ النَّبِيَّ صكَانَ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ، فَيَقْرَأُ سُورَةً فِيهَا سَجْدَةٌ فَيَسْجُدُ وَنَسْجُدُ مَعَهُ، حَتَّى مَا يَجِدُ بَعْضُنَا مَوْضِعًا لِمَكَانِ جَبْهَتِهِ. (م/۵٧۵)
ترجمه: عبد الله بن عمر بمیگوید: نبی اکرم ص قران تلاوت می‌نمود و هرگاه، یکی از سوره‌های دارای سجده را تلاوت می‌نمود، سجده میکرد. ما نیز همراه ایشان، سجده میکردیم و چه بسا که (به سبب ازدحام) جایی برای نهادن پیشانی بر زمین، پیدا نمی‌کردیم.
۳۵۴- عَنْ أَبِي رَافِعٍ قَالَ: صَلَّيْتُ مَعَ أَبِي هُرَيْرَةَ س صَلاَةَ الْعَتَمَةِ فَقَرَأَ: ﴿إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنشَقَّتۡ١﴾[الانشقاق: ۱] فَسَجَدَ فِيهَا، فَقُلْتُ لَهُ: مَا هَذِهِ السَّجْدَةُ؟ فَقَالَ: سَجَدْتُ بِهَا خَلْفَ أَبِي الْقَاسِمِ ص فَلاَ أَزَالُ أَسْجُدُ بِهَا حَتَّى أَلْقَاهُ.(م/۵٧۸)
ترجمه: ابورافع می‌گوید: نماز عشا را با ابوهریره س خواندم. او سوره‌ی انشقاق را خواند و سجده کرد. به او گفتم: این سجده چیست؟ گفت: به سبب خواندن این سوره، پشت سر ابو القاسم ص سجده کردم و همچنان تا زمانی که بمیرم و به ملاقات رسول الله ص بروم، سجده خواهم نمود.