باب(۱۴): استعمال پوست حیوانات مرده
۱۱٧- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ بقَالَ: تُصُدِّقَ عَلَى مَوْلاَةٍ لِمَيْمُونَةَ بِشَاةٍ فَمَاتَتْ، فَمَرَّ بِهَا رَسُولُ اللَّهِ ص فَقَالَ: «هَلاَّ أَخَذْتُمْ إِهَابَهَا فَدَبَغْتُمُوهُ فَانْتَفَعْتُمْ بِهِ»؟ فَقَالُوا: إِنَّهَا مَيْتَةٌ فَقَالَ: «إِنَّمَا حَرُمَ أَكْلُهَا». (م/۳۶۳)
ترجمه: ابن عباس بمی‌گوید: به یکی از بردگان میمونه ل گوسفندی صدقه دادند و آن گوسفند مُرد. رسول الله ص از کنار آن گذشت و فرمود: «چرا پوستش را بر نداشتید و دباغی نکردید تا ازآن استفاده نمایید»؟ گفتند: گوسفند، مُردار است. فرمود: «فقط خوردن آن حرام است».