ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب(۱۱): سخنرانی با صدای بلند و آنچه در آن گفته می‌شود

۴۱۰ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بقَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا خَطَبَ احْمَرَّتْ عَيْنَاهُ وَعَلاَ صَوْتُهُ، وَاشْتَدَّ غَضَبُهُ، حَتَّى كَأَنَّهُ مُنْذِرُ جَيْشٍ، يَقُولُ: «صَبَّحَكُمْ وَمَسَّاكُمْ»، وَيَقُولُ: «بُعِثْتُ أَنَا وَالسَّاعَةُ كَهَاتَيْنِ» وَيَقْرُنُ بَيْنَ إِصْبَعَيْهِ: السَّبَّابَةِ وَالْوُسْطَى، وَيَقُولُ: «أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ خَيْرَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللَّهِ، وَخَيْرُ الْهُدَى هُدَى مُحَمَّدٍ ص وَشَرُّ الأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا، وَكُلُّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ» ثُمَّ يَقُولُ: «أَنَا أَوْلَى بِكُلِّ مُؤْمِنٍ مِنْ نَفْسِهِ، مَنْ تَرَكَ مَالاً فَلأَِهْلِهِ، وَمَنْ تَرَكَ دَيْنًا أَوْ ضَيَاعًا فَإِلَيَّ وَعَلَيَّ». (م/۸۶٧)

ترجمه: جابر بن عبد الله بمی‌گوید: هنگامی‌که رسول الله ص سخنرانی می‌نمود، چشمانش قرمز می‌شد، صدایش بلند می‌شد، و خشم و غضبش شدت می‌گرفت تا جایی که گویا از لشکری می‌ترساند و می‌گوید: «صبح و شام به شما حمله خواهند کرد». همچنین در سخنرانی‌اش می‌فرمود: «من و قیامت مانند این دو‌ برانگیخته شده‌ایم» و دو انگشت سبابه و وسطی را کنار هم قرار می‌داد. (و به ما نشان می‌داد). (همچنین در سخنرانی‌اش) می‌فرمود: «اما بعد، همانا بهترین سخن، کتاب الله است و بهترین رهنمود، رهنمود محمد است و بدترین امور، بدعت (نوآوری در دین) است و هر بدعت، گمراهی است». سپس می‌فرمود: «من از هر مؤمنی نسبت به خودش، اولویت بیشتری دارم؛ هر کس مالی از خود باقی گذاشت، به خانواده‌اش تعلق می‌گیرد. و هر کس، قرض یا فرزندانی از خود باقی گذاشت، بر من و به عهده‌ی‌ من است».