باب (۱۴): درباره‌ی کسی‌که نخل‌های دارای میوه را بفروشد
٩۲۳- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ بقَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص يَقُولُ: «مَنْ ابْتَاعَ نَخْلاً بَعْدَ أَنْ تُؤَبَّرَ، فَثَمَرَتُهَا لِلَّذِي بَاعَهَا، إِلاَّ أَنْ يَشْتَرِطَ الْمُبْتَاعُ، وَمَنْ ابْتَاعَ عَبْدًا فَمَالُهُ لِلَّذِي بَاعَهُ، إِلاَّ أَنْ يَشْتَرِطَ الْمُبْتَاعُ». (م/۱۵۴۳)
ترجمه: عبد الله بن عمر بمی‌گوید: از رسول الله ص شنیدم که می‌فرمود: «هرکس، نخلی را بعد از گرد افشانی بخرد، محصول آن، مال فروشنده است مگر اینکه خریدار شرط نماید (که محصول، از آنِ او باشد). و هرکس، برده‌ای بخرد و آن برده، مالی داشته باشد؛ آن مال، از آنِ فروشنده است؛ مگر اینکه خریدار، شرط نماید».