باب (۲۸): قضا آوردن روزهی رمضان در ماه شعبان
۶۰۴ـ عَنْ أَبِي سَلَمَةَ قَالَ: سَمِعْتُ عَائِشَةَ ل تَقُولُ: كَانَ يَكُونُ عَلَيَّ الصَّوْمُ مِنْ رَمَضَانَ، فَمَا أَسْتَطِيعُ أَنْ أَقْضِيَهُ إِلاَّ فِي شَعْبَانَ، الشُّغْلُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص، أَوْ بِرَسُولِ اللَّهِص.(م/۱۱۴۶)
ترجمه: ابو سلمه س میگوید: شنیدم که عایشه ل میگفت: روزه از ماه مبارک رمضان بر من واجب بود و من بخاطر مشغولیت با رسول الله ص نمیتوانستم قضای آنرا بجای آورم مگر در شعبان.