باب(۱۱۳): کراهیت اشاره با دست هنگام سلام گفتن در آخر نماز
۳۱۱- عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ س قَالَ: كُنَّا إِذَا صَلَّيْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص قُلْنَا: السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ، السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ، وَأَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى الْجَانِبَيْنِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «عَلاَمَ تُومِئُونَ بِأَيْدِيكُمْ»؟ وَ في رِوَايَةٍ: «مَا لِي أَرَاكُمْ رَافِعِي أَيْدِيكُمْ كَأَنَّهَا أَذْنَابُ خَيْلٍ شُمْسٍ؟ إِنَّمَا يَكْفِي أَحَدَكُمْ أَنْ يَضَعَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ، ثُمَّ يُسَلِّمُ عَلَى أَخِيهِ مَنْ عَلَى يَمِينِهِ وَشِمَالِهِ». (م/ ۴۳۰،۴۳۱)
ترجمه: جابر بن سمره س میگوید: در ابتدا، هنگامی که با رسول الله ص نماز میخواندیم، میگفتیم: «السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ، السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ» و با دستمان به دو طرف اشاره میکردیم. پیامبر اکرم ص فرمود: «با دستهایتان بهسوی چه کسی اشاره میکنید»؟ و در روایتی فرمود: «چرا من شاهد بلند شدن دستهایتان هستم که مانند دم اسبهای توسن و سرکش بالا میبرید!؟ همین کافی است که هر یک از شما دستهایش را بر رانهایش بگذارد و بر برادرانش که سمت راست و چپ او قرار دارند، سلام بدهد».
شرح: این سلام گفتن نمازگزار، شامل سایر نمازگزاران سمت راست وچپ او و فرشتگانی میشود که آنجا حضور دارند.