ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۴۴): انفاق کن و حساب نکن و دستت را محکم نگیر

۵۵۱- عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ ب: أَنَّهَا جَاءَتْ النَّبِيَّ ص فَقَالَتْ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ لَيْسَ لِي شَيْءٌ إِلاَّ مَا أَدْخَلَ عَلَيَّ الزُّبَيْرُ، فَهَلْ عَلَيَّ جُنَاحٌ أَنْ أَرْضَخَ مِمَّا يُدْخِلُ عَلَيَّ؟ فَقَالَ: «ارْضَخِي مَا اسْتَطَعْتِ، وَلاَ تُوعِي فَيُوعِيَ اللَّهُ عَلَيْكِ». (م/۱۰۲٩)

ترجمه: از اسماء دختر ابوبکر صدیق بروایت است که نزد نبی اکرم ص آمد و گفت: یا رسول الله! من بجز آنچه زبیر (شوهرم) به خانه‌ام آورده است، چیز دیگری ندارم. آیا اگر اندکی از آن را صدقه دهم، گناه‌کار می‌شوم؟ رسول الله ص فرمود: «به اندازه‌ی توان خود، انفاق کن و دستت را محکم نگیر؛ زیرا در آن صورت، الله نیز با تو چنین خواهد کرد». (البته انفاق زن، باید با اجازه‌ی شوهر باشد. مترجم)