ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (٩۵): آنچه هنگام بازگشت از سفر حج و سایر سفرها گفته می‌شود

٧۶۲- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ بقَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا قَفَلَ مِنْ الْجُيُوشِ، أَوْ السَّرَايَا أَوْ الْحَجِّ أَوْ الْعُمْرَةِ، إِذَا أَوْفَى عَلَى ثَنِيَّةٍ أَوْ فَدْفَدٍ، كَبَّرَ ثَلاَثًا، ثُمَّ قَالَ: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، آيِبُونَ تَائِبُونَ عَابِدُونَ سَاجِدُونَ، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ، صَدَقَ اللَّهُ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ ،وَهَزَمَ الأَحْزَابَ وَحْدَهُ». (م/۱۳۴۴)

ترجمه: عبدالله بن عمر بمی‌گوید: رسول الله ص وقت بازگشت از جهاد، حج یا عمره، هنگامی‌که از مکان مرتفع یا سختی بالا می‌رفت، سه بار تکبیر می‌گفت و می‌فرمود: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، آيِبُونَ تَائِبُونَ عَابِدُونَ سَاجِدُونَ، لِرَبِّنَا حَامِدُونَ، صَدَقَ اللَّهُ وَعْدَهُ، وَنَصَرَ عَبْدَهُ ،وَهَزَمَ الأَحْزَابَ وَحْدَهُ». یعنی بجز الله یگانه، هیچ معبود بر حقی وجود ندارد؛ او شریکی ندارد؛ پادشاهی از آن اوست؛ حمد و ثنا شایسته‌ی‌ اوست؛ بر هر چیزی توانایی دارد؛ رجوع و بازگشت ما بسوی اوست؛ ما بندگان و سجده گزاران درگاه پروردگارمان هستیم؛ الله به وعده‌‌اش‌ وفا نمود؛ بنده‌ی‌ خویش را کمک کرد و به تنهایی، لشکر کفار را شکست داد.