باب(۳۱): درباره‌ی اسم نماز عشا
۲۲۵- عَنِ ابْنِ عُمَرَ بقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «لاَ تَغْلِبَنَّكُمُ الأَعْرَابُ عَلَى اسْمِ صَلاَتِكُمُ الْعِشَاءِ، فَإِنَّهَا فِي كِتَابِ اللَّهِ الْعِشَاءُ، وَإِنَّهَا تُعْتِمُ بِحِلاَبِ الإِبِلِ». (م/۶۴۴)
ترجمه: ابن عمر بروایت می‌کند که رسول الله ص فرمود: «مواظب باشید بادیه نشینان درباره‌ی اسم نماز عشایتان شما را تحت تاثیر قرار ندهند؛ زیرا در کتاب الله، اسم آن، نماز عشا آمده است؛ ولی اعراب چون آنرا با دوشیدن شیر شتران (به تأخیر می‌اندازند و) می‌گذارند هوا خوب تاریک شود، آنرا عتمه می‌گویند». (شما این کار را نکنید و آنرا عتمه نگویید).
(البته در روایات صحیح وارد شده است که آنحضرت ص آنرا عتمه نامیدند به همین خاطر، این نهی، بر کراهت تنزیهی حمل می‌شود و گفتن عتمه هم جواز دارد هر چند بهتر این است که نماز عشا گفته شود). مترجم