باب (۳۴): عدم رعایت نوبت برای برخی از زنان
۸۴۲- عن عَطَاءٍ قَالَ: حَضَرْنَا، مَعَ ابْنِ عَبَّاسٍب، جَنَازَةَ مَيْمُونَةَ، زَوْجِ النَّبِيِّ ص بِسَرِفَ، فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ: هَذِهِ زَوْجُ النَّبِيِّ ص فَإِذَا رَفَعْتُمْ نَعْشَهَا فَلاَ تُزَعْزِعُوا، وَلاَ تُزَلْزِلُوا، وَارْفُقُوا، فَإِنَّهُ كَانَ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ ص تِسْعٌ، فَكَانَ يَقْسِمُ لِثَمَانٍ وَلاَ يَقْسِمُ لِوَاحِدَةٍ،
قَالَ عَطَاءٌ: الَّتِي لاَ يَقْسِمُ لَهَا صَفِيَّةُ بِنْتُ حُيَيِّ بْنِ أَخْطَبَ. (م/۱۴۶۵)
ترجمه: عطاء میگوید: همراه ابن عباس بدر تشییع جنازه میمونه، همسر گرامی نبی اکرم ص در سرف (محلی در نزدیکی مکه) حضور پیدا کردیم. ابن عباس بگفت: این، همسر گرامینبی اکرم ص است؛ هنگامیکه جنازهاش را برداشتید، با آرامش بردارید و تکان ندهید. رسول الله ص نُه همسر داشت که برای هشت نفر از آنان، تقسیم وقت و نوبت نموده بود. ولی یک نفر از آنها نوبت نداشت. (آن هم سوده ل بود که نوبتش را به عایشه ل واگذار نموده بود).
عطاء (یکی از راویان) میگوید: زنی که رسول الله ص دربارهی او با نوبت، رفتار نمیکرد، صفیه دختر حی بن اخطب بود.
(نووی میگوید: علما میگویند: این، اشتباه ابن جریج است که از عطا مطلب فوق را نقل کرده است. بلکه صحیح این است که آن زن، سوده ل بود؛ چنانکه در حدیث قبلی بیان گردید).