باب (٧): کسی‌که بوسیله‌ی سنگ به قتل برساند با سنگ، کشته می‌شود
۱۰۲۸- عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س: أَنَّ جَارِيَةً وُجِدَ رَأْسُهَا قَدْ رُضَّ بَيْنَ حَجَرَيْنِ، فَسَأَلُوهَا: مَنْ صَنَعَ هَذَا بِكِ؟ فُلاَنٌ؟ فُلاَنٌ؟ حَتَّى ذَكَرُوا يَهُودِيًّا، فَأَوْمَتْ بِرَأْسِهَا، فَأُخِذَ الْيَهُودِيُّ فَأَقَرَّ، فَأَمَرَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ يُرَضَّ رَأْسُهُ بِالْحِجَارَةِ. (م/۱۶٧۲)
ترجمه: انس بن مالک س می‌گوید: دختر بچه‌ای را یافتند که سرش، میان دو سنگ کوبیده شده بود. از او پرسیدند که چه کسی تو را به این روز انداخته است؟ فلانی؟ فلانی؟ تا اینکه یک نفر یهودی را نام بردند. در این هنگام، او با سرش اشاره نمود که (بلی.) سپس آن مرد یهودی را دستگیر نمودند و او نیز اعتراف کرد. آنگاه رسول الله ص دستور داد تا سرش با سنگ، کوبیده شود (و قصاص گردد.)