ترجمه صحیح مسلم - جلد اول

باب (۴۶): درباره‌ی‌ کسی‌که چیزی، قرض بگیرد و بهتر از آن را پرداخت نماید و بهترین شما، کسی است که بدهی‌هایش را به نحو احسن، بپردازد

٩۵٧- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: كَانَ لِرَجُلٍ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص حَقٌّ، فَأَغْلَظَ لَهُ، فَهَمَّ بِهِ أَصْحَابُ النَّبِيِّ ص، فَقَالَ النَّبِيُّ ص: «إِنَّ لِصَاحِبِ الْحَقِّ مَقَالاً». فَقَالَ لَهُمْ: «اشْتَرُوا لَهُ سِنًّا فَأَعْطُوهُ إِيَّاهُ». فَقَالُوا: إِنَّا لاَ نَجِدُ إِلاَّ سِنًّا هُوَ خَيْرٌ مِنْ سِنِّهِ، قَالَ: «فَاشْتَرُوهُ فَأَعْطُوهُ إِيَّاه،ُ فَإِنَّ مِنْ خَيْرِكُمْ ـ أَوْ خَيْرَكُمْ ـ أَحْسَنُكُمْ قَضَاءً». (م/۱۶۰۱)

ترجمه: ابوهریره س می‌گوید: شخصی که از نبی ‏اکرم ص دَینی می‌خواست، آمد و با لحن تندی، دَین خود را از ایشان، مطالبه کرد. صحابه خواستند او را تنبیه کنند. اما رسول الله ص فرمود: «صاحب حق، حق سخن گفتن دارد». سپس، فرمود: «شتری مانند شترش به او بدهید». صحابه گفتند: یا رسول‏الله! شتری مثل شتر او، وجود ندارد. ولی شتر بهتر، وجود دارد. رسول ‏اکرم ص فرمود: «آن را بخرید و به او بدهید؛ زیرا بهترین شما، کسی است که بدهی‏هایش را به نحو احسن، بپردازد».