باب (۲۴): نسخ بیرون آمدن از احرام و دستور کامل کردن آن
۶٧۱- عَنْ أَبِي مُوسَى س قَالَ: قَدِمْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص وَهُوَ مُنِيخٌ بِالْبَطْحَاءِ، فَقَالَ: «بِمَ أَهْلَلْتَ»؟ قَالَ: قُلْتُ: أَهْلَلْتُ بِإِهْلاَلِ النَّبِيِّ ص، قَالَ: «هَلْ سُقْتَ مِنْ هَدْيٍ»؟ قُلْتُ: لاَ، قَالَ: «فَطُفْ بِالْبَيْتِ وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ، ثُمَّ حِلَّ». فَطُفْتُ بِالْبَيْتِ وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ، ثُمَّ أَتَيْتُ امْرَأَةً مِنْ قَوْمي فَمَشَطَتْنِي وَغَسَلَتْ رَأْسِي، فَكُنْتُ أُفْتِي النَّاسَ بِذَلِكَ فِي إِمَارَةِ أَبِي بَكْرٍ وَإِمَارَةِ عُمَرَب، فَإِنِّي لَقَائِمٌ بِالْمَوْسِمِ إِذْ جَاءَنِي رَجُلٌ فَقَالَ: إِنَّكَ لاَ تَدْرِي مَا أَحْدَثَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ فِي شَأْنِ النُّسُكِ، فَقُلْتُ: أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ كُنَّا أَفْتَيْنَاهُ بِشَيْءٍ فَلْيَتَّئِدْ، فَهَذَا أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ قَادِمٌ عَلَيْكُمْ، فَبِهِ فَأْتَمُّوا، فَلَمَّا قَدِمَ قُلْتُ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ مَا هَذَا الَّذِي أَحْدَثْتَ فِي شَأْنِ النُّسُكِ؟ قَالَ: إِنْ نَأْخُذْ بِكِتَابِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ ﻷقَالَ: ﴿وَأَتِمُّواْ ٱلۡحَجَّ وَٱلۡعُمۡرَةَ لِلَّهِۚ﴾[البقرة: ۱٩۶] وَإِنْ نَأْخُذْ بِسُنَّةِ نَبِيِّنَا ص، فَإِنَّ النَّبِيَّ ص لَمْ يَحِلَّ حَتَّى نَحَرَ الْهَدْيَ.(م/۱۲۲۱)
ترجمه: ابوموسی س میگوید: نزد رسول الله ص آمدم در حالی که ایشان شترش را در بطحاء خوابانده بود. از من پرسید: «به چه نیتی احرام بستهای»؟ عرض کردم: به همان نیتی که رسول الله ص احرام بسته است. پیامبر اکرم ص پرسید: «آیا همراه خود، هدی آوردهای»؟ عرض کردم: خیر. رسول اکرم ص فرمود: پس از طواف بیت و سعی میان صفا و مروه، از احرام بیرون بیا». من هم، چنین کردم. سپس، نزد زنی از بستگان خود رفتم. او موهای مرا شانه زد یا سر مرا شست. من در دوران خلافت ابوبکر و عمر نیز اینگونه فتوا میدادم. روزی، در موسم حج، ایستاده بودم که مردی نزد من آمد و گفت: شما نمیدانید که امیر المؤمنین چه چیز جدیدی در مناسک حج ایجاد نموده است. من گفتم: ای مردم! هر شخصی را که ما در مورد مسئلهای فتوا دادهایم، صبر کند؛ زیرا امیر المؤمنین میآید و شما به وی اقتدا کنید. هنگامیکه عمر آمد، گفتم: ای امیر المؤمنین! این چه چیز جدیدی است که در مناسک حج، ایجاد نمودهاید؟ گفت: اگر بخواهیم به دستور کتاب الله عمل کنیم، قرآن کریم دستور داده است تا حج و عمره را کامل نماییم؛ چنانکه میفرماید: ﴿وَأَتِمُّواْ ٱلۡحَجَّ وَٱلۡعُمۡرَةَ لِلَّهِۚ﴾[البقرة: ۱٩۶]«حج و عمره را برای الله، کامل نمایید». و اگر بخواهیم به سنت رسول الله ص عمل کنیم، ایشان قبل از ذبح هدی، از احرام بیرون نیامد.